Inhoud
- De voordelen van beschermende polycarbonaatstructuren boven de veranda
- Soorten polycarbonaat
- Eerste stap. Ontwerpselectie
- Tweede fase. Vizier tekening
- De derde fase. Doe-het-zelf frame maken
Een vizier boven de veranda, gemonteerd met polycarbonaatplaten, is een praktische en tegelijkertijd stijlvolle oplossing om te beschermen tegen allerlei natuurlijke verrassingen. Tegelijkertijd speelt het, naast puur praktische functies, ook een belangrijke esthetische rol, als een van de elementen van het decoratieve ontwerp van het gebouw. De foto toont een aantal ongelooflijk mooie decoratieve vizieren gemaakt van polycarbonaat, die het hele uiterlijk van het huis een unieke uitstraling geven.
Voordelen van beschermende polycarbonaatstructuren over de veranda ↑
Polycarbonaat vizieren die boven de veranda zijn gemonteerd, hebben een aantal functies die ze tot een belangrijk onderdeel van de hele structuur van het huis maken.
- Bescherm de ingang van het huis tegen natuurlijke invloeden in de vorm van regen en sneeuw. Het vizier biedt niet alleen comfort bij slecht weer, maar kan ook de levensduur van de veranda aanzienlijk verlengen en beschermen tegen vocht. Dit geldt niet alleen als uw veranda van hout is gemaakt. Overmatige vochtigheid is immers ook nadelig voor metselwerk en beton. Absorbeert in kleine poriën, scheuren en blijft daar, water bij minus temperaturen verandert in ijs. Het zorgt er dus voor dat deze scheuren en poriën uitzetten, waardoor het materiaal wordt vernietigd.
- Een vizier van polycarbonaat verduistert de veranda niet en laat de zon binnen. Tegelijkertijd kunt u met verduisterde, gekleurde vellen een vrij effectief zonnescherm boven de veranda creëren.
- Het rijke kleurenschema geeft een ruime keuze aan vizierontwerp, stelt u in staat om het zo organisch mogelijk te integreren in de reeds bestaande versie van de buitendecoratie van het huis.
- De kleine massa van dergelijk dakbedekkingsmateriaal zoals polycarbonaat stelt u in staat om rond te komen met lichtvizieren die aan de muur zijn bevestigd en waarvoor geen extra verstevigingen en steunen nodig zijn.
- Onderhoudsarm polycarbonaat, bestand tegen ultraviolette straling en mechanische belasting, maakt het vrij duurzaam in gebruik.
- Het gemak van verwerking, toegankelijkheid en de budgetprijs van het materiaal maken het gemakkelijk om met uw eigen handen een beschermend vizier boven de veranda te bouwen.
Laten we alle productiefasen van een dergelijk extern vizier op de veranda of toegangsdeuren van het huis in meer detail analyseren.
Soorten polycarbonaat ↑
In de moderne markt voor bouwmaterialen zijn er verschillende varianten van dit polymeer die kunnen worden gebruikt om een vizier te creëren.
Cel. De meest voorkomende en populaire variëteit, veel gebruikt in de economie. Structureel bestaat uit twee dunne vellen onderling verbonden door longitudinale jumpers. Het resultaat is een structuur binnenin, vergelijkbaar met een honingraat, waar de naam vandaan komt. Het belangrijkste voordeel van cellulair polycarbonaat is de lage kostprijs en praktische bruikbaarheid. De standaardafmetingen van dergelijke platen kunnen 2 x 6 of 2 x 12 m zijn. De dikte van de plaat kan variëren van 4 tot 16 mm. Dergelijke vellen zijn geverfd in verschillende kleuren, waardoor ze een geweldige optie zijn om de gevel van het gebouw te versieren..
Monolithisch. Zoals de naam al zegt, bestaat zo’n vel uit een naadloos gegoten polymeer dat geen luchtholtes bevat. Het verschilt van het vorige type in verhoogde sterkte en weerstand tegen verschillende mechanische beschadigingen. In termen van transparantie doet het echter praktisch niet onder voor glas. De enige nadelen zijn hogere kosten en complexere verwerking..
Golvend. Het is een soort monolithisch polycarbonaat, gekenmerkt door een golvende vorm. Dit maakt het nog duurzamer door de golven, dat zijn stijve ribben. Een vizier gemaakt van dergelijk materiaal kan u gemakkelijk meer dan een decennium van dienst zijn. Maar helaas zijn de kosten zelfs hoger dan die van een monolithisch polymeer.
Eerste stap. Ontwerpselectie ↑
Met uw eigen handen een luifel van polycarbonaat maken is niet zo’n moeilijke taak – het belangrijkste is om deze kwestie serieus te benaderen. Allereerst moet u het type ontwerp bepalen. Het is noodzakelijk om te beslissen of het vizier zal worden gemaakt in de vorm van een metalen of houten structuur. Het metalen frame is veel duurzamer en met de juiste afwerking ziet het er veel esthetischer uit dan het houten. Het kost echter veel meer moeite om met uw eigen handen een decoratief metalen frame te maken.
Tegenwoordig is het echter heel goed mogelijk om kant-en-klare metalen frame-elementen met verschillende configuraties te bestellen of te kopen bij een ijzerhandel. Als u besluit om met uw eigen handen een metalen frame te maken, moet u minimaal de kwalificaties van een lasser hebben. En als je iets bijzonders wilt maken, bijvoorbeeld in de barok- of empirestijl, dan heb je een behoorlijk diepgaande kennis van smeden nodig.
De gemakkelijkste optie is om een vizier boven de veranda van hout te maken. Natuurlijk, vanuit het oogpunt van de duurzaamheid van de bediening en de decoratieve eigenschappen ervan, is deze optie inferieur aan het metalen frame. Met de juiste vaardigheid in het omgaan met hout kun je de structuur echter sterk, duurzaam en mooi maken.
Op dezelfde manier hangt de grootte en vorm van het frame af van uw esthetische voorkeuren: of het nu een kleine piek direct boven de ingang is, of een uitgebreide luifel langs de gevel van het huis.
Tweede fase. Vizierontwerp ↑
De volgende fase is het opstellen van een tekening van het toekomstige ontwerp. Om dit te doen, verwijdert u met een meetlint alle noodzakelijke afmetingen van de veranda en brengt u ze over op papier in de schaal die we nodig hebben. Aan de hand van deze tekening van de veranda bepalen we hoeveel materialen we nodig hebben: polycarbonaat, hout of metaal. Daarna kopen we alles in wat nodig is en gaan we direct over tot de fabricage van het vizier.
De derde fase. Doe-het-zelf frame maken ↑
Daarna, opnieuw, vertrouwend op de tekening, beginnen we met voorbereidend werk voor de creatie van het vizier. Allereerst moet u het materiaal markeren en snijden volgens de voorbereide afmetingen. Het metalen frame wordt het best gemaakt van geprofileerde buizen met een vierkante of rechthoekige doorsnede. U kunt ook gesmede afgewerkte frames gebruiken – ze hebben geen extra steunen nodig en worden rechtstreeks aan de muur van het huis bevestigd. Een andere optie is het frame, dat aan de ene kant aan het huis is bevestigd en op de pilaren aan de andere kant rust. Dit ontwerp wordt in de regel gebruikt met een voldoende grote afmeting van de luifel.
Installatie van steunen ↑
Als u de luifel boven de veranda met uw eigen handen hebt opgepakt, moet u het type installatie van de steunpilaren kiezen. Ondersteuning voor het vizier boven de veranda kan van elk materiaal worden gemaakt. Geschikte houten palen, metalen of asbestcementbuizen. Ze kunnen zowel op het veranda-oppervlak worden gemonteerd als direct op de grond worden gemonteerd. In het eerste geval kunnen houten steunen met ankerbouten aan de veranda worden bevestigd. Om metalen palen op het veranda-oppervlak te installeren, moet u in de bodem van de buis ingebedde platen lassen met gaten voor bouten, waarmee ze worden gemonteerd.
Een andere optie is een constructie die los staat van de veranda en direct op de grond rust. Om dit te doen, graaf gaten van 30 tot 50 cm diep, waarop een grindkussen van 10 cm dik is aangebracht en vervolgens metalen of asbestcementbuizen erin worden geïnstalleerd, die met beton worden gestort. Bovenop de resulterende steunen worden gemonteerd door middel van lassen of bouten vizierframe.
Luifelframe ↑
De soorten luifels boven de veranda kunnen compleet anders zijn: gebogen, recht, enkelvoudig of gevel. Het hangt allemaal af van de vorm van het frame dat je gaat maken. Tegelijkertijd moet men zich laten leiden door zowel bruikbaarheid als esthetiek, aangezien het vizier boven de veranda in wezen het “gezicht” van het hele huis wordt. Tegelijkertijd mag de afstand tussen de spanten niet breder worden gemaakt dan 50 cm. Tijdens gebruik kan een dergelijk voldoende licht materiaal, zoals cellulair polycarbonaat, vrij grote belastingen ondergaan in de vorm van sneeuw, die bij een te grote stap tussen de spanten kan leiden tot breuk, scheuren of kromming. Na montage moeten zowel een houten als een metalen frame worden behandeld met speciaal gereedschap dat hun levensduur verlengt.
Dakinrichting ↑
Het meest technologisch geavanceerde materiaal wanneer u met uw eigen handen een vizier boven de veranda installeert, is cellulair polycarbonaat – het is vrij licht en gemakkelijk te verwerken. Dit materiaal kan met bijna elk gereedschap worden gesneden – slijpmachine, mes, decoupeerzaag. Het barst echter niet en breekt niet. En wanneer u het op het frame installeert, neemt het vanwege zijn flexibiliteit gemakkelijk de gewenste vorm aan. In dit geval worden er geen kritieke spanningen gecreëerd in de plaat, wat kan leiden tot vernietiging van het materiaal in de winter.
Het enige dat wordt aanbevolen bij het werken met cellulair polycarbonaat, is om de uiteinden af te sluiten met speciale overlays na het installeren van het vizier boven de veranda. Feit is dat met verhoogde luchtvochtigheid, vooral in de herfst en lente, condens zich ophoopt in de holtes van de platen, die ’s nachts bevriezen en de temperatuur verlagen, waardoor de dunne jumpers die de platen bij elkaar houden soms scheuren. En dit kan op zijn beurt de levensduur van het polycarbonaat dak aanzienlijk verkorten..
Totaal ↑
Zoals uit al het bovenstaande blijkt, is het niet zo moeilijk om een vizier met je eigen handen te maken. Het belangrijkste hier is om een instrument in handen te hebben en over creatieve vaardigheden te beschikken. Ten eerste, heb een neiging tot ruimtelijk denken om duidelijk voor te stellen wat voor soort beschermende structuur je boven je veranda zou willen zien. Het is ook belangrijk om tekeningen te kunnen maken en ermee te werken. Voor de rest komt het allemaal neer op geduld en vaardigheid, zonder welke het onmogelijk is om met je eigen handen te bouwen, zelfs zo’n vrij eenvoudige structuur als een vizier boven de veranda.